Van faalangst naar balans

Ik herinner me de maandagen van mijn jeugd alsof het gisteren was. Een dag waar ik naar uit zou moeten kijken, maar die me telkens weer ziek maakte van faalangst. Elke maandag stapte ik met mijn moeder in de auto om te trainen voor het hockeyteam District Oost Meisjes B. Dat was een selectieteam met de beste hockeyers uit dat district. En elke maandag, zonder uitzondering, was ik misselijk van de zenuwen. Zó bang om te falen dat ik hoopte dat iets me zou tegenhouden. Maar niets hield me tegen, behalve mijn eigen hoofd. En toch, als ik na de training weer in de auto zat, was het alsof ik een compleet ander mens was. Blij, vol energie, en trots dat ik er weer doorheen was gekomen. Dat contrast fascineert me nog steeds.

Het meisje dat daar zit, zong op weg naar elke training haar zenuwen weg met Nick & Simon, niet wetend dat haar brein haar grootste obstakel én sleutel tot balans was.

De kracht van Nick en Simon

Er was één ding dat die maandagen iets draaglijker maakte: de cd van Nick en Simon. Elke keer als mijn moeder die cd opzette, zong ik uit volle borst mee. Het liedje 'Steeds weer' en 'De soldaat' ken ik nog steeds uit mijn hoofd. En dat zingen – dat was mijn redding. Het trok me uit mijn piekergedachten en bracht me terug naar het moment. Even was ik niet bezig met wat er kon misgaan. Ik was er gewoon, in de auto, zingend alsof mijn leven ervan afhing. En weet je wat? Het werkte. Mijn zenuwen werden minder. Niet weg, maar minder. Het gaf me net genoeg ademruimte om door te gaan.

Waarom mijn brein me in de weg zat

Ik kijk nu terug op die tijd en denk: wat zonde dat ik mijn eigen plezier saboteerde. Mijn brein werkte tegen me in plaats van voor me. Alles in mij was gericht op overleven, op perfectie, op het vermijden van fouten. Maar wat ik miste, was balans. Het vermogen om rust te vinden in mezelf, om te vertrouwen dat ik goed genoeg was zoals ik was. Ik weet nu dat mijn brein simpelweg uit balans was. En dat doet me beseffen hoe belangrijk het is om je mentale fundament op orde te hebben, want zonder dat, mis je zoveel. En als kind – maar ook als volwassene – is dat onnodig zwaar.

Een team vol mooie herinneringen, waar ik leerde dat de grootste groei soms begint met de grootste angst.

De les die ik leerde: Je brein als bondgenoot

Het contrast tussen hoe ik me vóór en ná die trainingen voelde, heeft me iets belangrijks geleerd: je kunt jezelf niet altijd vertrouwen als je hoofd vol zit met angst en stress. Je brein kan je grootste saboteur zijn, maar het kan ook je grootste bondgenoot worden. Nu, jaren later, werk ik met dynamische neurofeedback om mensen die balans te laten ervaren. Om ze te laten voelen hoe het is als je brein weer voor je werkt in plaats van tegen je. Want wat ik toen niet wist, weet ik nu: dat gevoel van rust en controle is niet iets dat vanzelf komt. Het is iets dat je kunt trainen.

Als ik terugdenk aan die maandagen, wens ik dat ik toen had geweten wat ik nu weet. Dat ik had kunnen genieten van die unieke momenten – de trainingen, de wedstrijden, de kansen die ik kreeg. Maar ik weet ook dat die tijd me heeft gevormd. Het heeft me laten zien hoe waardevol balans is. Want uiteindelijk draait het leven niet om perfectie, maar om het vermogen om te genieten van wat er is. En dat begint in je brein.

Het leven is te kort om tegen jezelf te vechten. Het is te kostbaar om te blijven vastzitten in angst of stress. Wat ik toen niet wist, weet ik nu: je brein is flexibel en veerkrachtig. Het kan leren, het kan herstellen, het kan groeien. En als je dat proces aangaat, gebeurt er iets magisch. Je ontdekt dat je niet langer wordt tegengehouden door je gedachten, maar dat je vrij bent om te genieten van elk moment. En dát is de grootste overwinning die je kunt behalen.

Jouw moment is nu

Dus, als je dit leest en jezelf herkent in dat kind dat ik ooit was – bang, onzeker, vast in zijn eigen hoofd – weet dan dit: je hoeft niet te blijven waar je nu bent. Je brein kan veranderen. Je leven kan veranderen. En het begint met het zetten van die eerste stap. Want als ik iets heb geleerd, is het dit: er is altijd een nieuw moment om te kiezen voor balans en om écht te gaan genieten.